Zmarł ks. Mieczysław Maliński. Był przyjacielem papieża, długie lata pracował w Rabce-Zdroju

Ksiądz Maliński nauczył mnie ( gdy miałam 9 lat ), jak odróżniać grzech ciężki od lekkiego - ukraść bogatemu stówkę - grzech lekki, biednemu złotówkę - grzech ciężki. Do dziś tak "ważę " moje grzechy. Spoczywaj w spokoju cudowny duszpasterzu.

Miał skuter Lambrettę i po lekcji religii zawsze zabierał tego ucznia,który miał najdalej do domu.Świeć Panie nad jego duszą.To dobry ksiądz,szkoda,że wartościowi ludzie odchodzą a śmieci pozostają.Był moim katechetą.

Spotkałam się z nim w Chicago,bardzo żeśmy się ucieszyli ,że po tylu latach możemy porozmawiać i to na obcej ziemi.Prowadził rekolekcje wielkopostne u Jezuitów.To mój katecheta,miał wspaniałą pamięć,pamiętał prawie całą naszą klasę,był ciekawy jaką przyszłość każdy z nas obrał.Rabka miała szczęście do wielkich i mądrych ludzi,chociaż była malutkim grajdołkiem.Panie ,weż go do siebie.

Wybitny Ksiądz. Kazdy powinien przeczytac "Zanim powiesz kocham". Dziekujemy Księże, odpoczywaj w pokoju

Miałem przyjemność i zaszczyt znać Go osobiście. Choć byłem dzieckiem, młodzieżą, to pamiętam, że nie wzbraniał się przed rozmową z takim kilku - kilkunastoletnim kandydatem na człowieka. W Rabce był nietuzinkowym księdzem, bo rozmawiał ze wszystkimi, i każdego słuchał, dla każdego miał czas. Był blisko nas, rabczan, a zwłaszcza młodych, harcerzy i nie tylko. Widział człowieka w każdym. Był człowiekiem humanistycznego renesansu naszych jakże trudnych czasów. Jego twórczość świadczy o Jego wielkości. Odsądzony od czci przez księżego karierowicza i innych szczekaczy, nie ugiął się i tworzył do końca swych dni i głosił Słowo. Spoczywaj w pokoju Księże Mieczysławie, byłeś Człowiekiem.

Świetny ksiądz, nietuzinkowa postać, niech odpoczywa w pokoju!

będąc nastolatką sięgnęłam po jego książki. Były wspaniałe. Jego "Świadkowie Jezusa" byli moją fascynacją przez kilka miesięcy. Przepisywałam fragmenty do zeszytu... Bardzo polecam młodzieży. Coś było w tych książkach takiego, że nie mogłam się od nich oderwać. Znane historie napisane tak, jakby ktoś mówił wprost do serca. Moja młodość to książki, jednak niewiele jest takich, które pamiętam do dzisiaj i wspominam z taką emocją. Wieczne odpoczywanie księże. Dziękuję.